Asistimos, eu con preocupación, a unha sorte de manifestacións sobre a prensa e a liberdade do Vicepresidente do Goberno de España en sede lexislativa. Que non son, cando menos, para estar en parámetros democráticos europeos. A semántica é chave para entender que non se está a falar de mellorar unha situación ou sequera de regular unha acción do goberno. O Secretario Xeral de Podemos fala de: control, poder, oligopolio, intervención ... unha linguaxe propia dun mitin e non dun membro do poder executivo no Congreso. A linguaxe deixa ver ás claras cal é a verdade sobre as intencións do líder de podemos. 

A resposta de Iglesias na interpelación no Congreso desvela a súa prepotencia sobre a cidadanía, coido que cada quen pode informarse como mellor lle dea a gana, a proba é este mesmo artigo de opinión, nunca na miña carreira política de máis de 23 anos un oligopolio me dixo que opinar, mais Pablo Igleisas si quere interferir. A demanda e repercusión da prensa é regulada polos propios usuarios e resulta evidente que as liñas editoriais son libres como é libre cada quen de elixir o que guste. Insinúa Iglesias que a perda sistemática de votos de Podemos é froito da ignorancia da xente? iso é o mesmo que pretende Casado botando a culpa a Xénova 13 do resultado de Cataluña. Non señor Iglesias non somos tan tontos. 

A proposta de concurso público das licencias de medios de comunicación evita que sexan das grandes corporacións? Claramente non. Existe regulación e marco legal para este sector? Si. 

Porén o que non conta Iglesias é que el mesmo e ben coñecedor do campo audiovisual, como é sabido está ou estivo relacionado con Producións CMI, “Con Mano Izquierda” que produce La Tuerka, programa cuxa liña editorial é a que é. E que libremente podes elixir ver ou no ver. Tamén por certo con sombras sobre a súa xestión económica en CMI. 

Mesmo tamén en Galicia, temos medios dos que son accionista Deputados e Deputadas de formacións políticas, como o BNG, mais que cada quen elixe libremente se ler ou non ler o medio que proxectan, con liberdade. 

A chave da situación é garantir que os medios públicos si cumpran os parámetros de pluralidade, que se fiscalicen e que se teña medidas de control máis potentes. No campo privado, que se cumpra o lexislado e que cada quen escolla, non vaia ser que fiquemos sen La Tuerka ou que os deputados non podan ter accións dun ou doutro medio.

Piñeiro Docampo