A Mesa pola Normalización Lingüística
presentou hoxe o seu estudo anual sobre a situación do galego nas aulas de
educación infantil que, nesta edición, pasa de recoller os datos das 7 cidades
ao conxunto de Galiza.
Segundo o presidente da Mesa,
Marcos Maceira, “ este estudo que facemos suple unha acción que a Xunta está
obrigada a facer segundo o seu propio decreto. Ademais das horas dedicadas a
cada lingua, durante o proceso de enquisas preguntouse sobre os materiais se
usan no desenvolvemento educativo e en que idioma están estes materiais.
Destaca a escasa de materias en galego fronte
a materias didácticos en castelán e inglés. Tamén o agravio comparativo que supón
que os materiais en galego teñan que ser elaborados polo propio profesorado
fronte á grade cantidade de recursos en castelán e inglés. Neste sentido
Maceira afirmou que os materiais que existen é polo compromiso das e dos
educadores e da iniciativa social ou
privada e dalgúns concellos, sen que haxa respaldo e promoción por parte da
Xunta que se desentende de poñelos a disposición das escolas.
Para levar a cabo este estudio,
dividiuse as poboacións en 5 tramos: de 0-5.000 habitantes; de 5.000 a 10.000 habitantes;
de 10.000 a 20.000 habitantes; de 20.000 a 50.000 habitantes; e máis de 50.000
habitantes.
Maceira indicou que o estudo só
recolle datos, e que estes poden presentar a limitación da resposta do
“politicamente correcto”, visíbel na resposta “50%” ou “segundo decreto”, que
resulta practicamente imposíbel de concretar na realidade nun tramo educativo
como a educación infantil. A resposta do “segundo decreto” ou “50%” é unha
forma amparo ante a distribución lingüística real dos centros que, na maioría
dos casos, favorece o castelán, mais mostra tamén intencionalidade de
distribución cara á equiparación.
Destacou tamén que malia a
ilegalidade da enquisa ás familias declarada pola sentenza do TSXG e confirmada
polo Tribunal Supremo a Xunta mantén esta enquisa como medio para decidir a
presenza do galego, tal e como demostra o feito de o 88,29% afirmaren manter a
súa realización.
Datos da enquisa
Respecto aos datos obtidos, en ningún
centro a lingua exclusiva é galego mais, pola contra, existen moitos onde a
única lingua nas aulas é castelán, en porcentaxes que varían desde o 1€ nos
concellos de menos de 5000 habitantes, ao 33% das cidades. A este respecto só
Vigo e Pontevedra modifican un contexto xeral de aumento da exclusión do galego
con cifras que incluso no caso de Vigo acadan o 55%.
En casos como o de Lugo a
exclusión absoluta do galego pasou do 0€ ao 13%; do 6% ao 24% en Ourense; do 0%
ao 7% en Santiago; do 7% ao 30% na Coruña; ou do 0% ao 29% en Ferrol. Este
aumento xeneralizado da eliminación do galego é escandalosa.
Nos datos recollidos obsérvase a
fractura entre o ámbito rural con maior presenza do galgo e o urbano onde a
presenza do castelán mesmo coa exclusión absoluta do galego é evidente.
O presidente da Mesa señala que
“a situación actual é negativa para o galego, a exclusión do idioma está
aumentando exponencialmente e non garante para o alumnado a adquisión de
competencias para utilizar a lingua galega”. Para Maceira “a solución inmediata pasa pola derrogación do
decreto do, mal chamado, plurilingüismo xa que as competencias do galego son as
máis baixas da historia”. “A Xunta actúa ao revés do que faría se tivese un
mínimo de preocupación polo futuro do noso idioma, roubándolle a lingua ás
crianzas galegas ”.
A Mesa reclamou a derrogación do
decretazo contrao galeego e unha avaliación da situación compartida entre todos
os sectores educativos que dea lugar a un novo decreto que garanta o ensino en
galego “con amplo respaldo como tiña o anterior”.
Maceira criticou o anuncio dun
Plan para a Mocidade cando se mantén en vigor un decreto que non teñen reparo
en incumprir para evitar calquera resquicio favorábel ao galego. Como exemplo
citou a negativa da Xunta a realizar a avaliación anual que o propio decreto
fixa, ou nin sequera aparentar cumprir una distribución horaria “equitativa” na
Educación secundaria onde en cursos como 2º da ESO é matematicamente imposíbel
manter uns mínimos.
Sinalou tamén o presidente da
Mesa o escaso interese da Xunta por promover a opción d elecer en galego para a
mocidade. Puxo como exemplo que o filme “Os psiconautas” non poderá ser visto
en galego en ningunha sala comercial malia existir versión dobrada, polo escaso
interese en facer rendíbel un investimento público feito só para manter a
apariencia.
A Mesa: Secretaria Xeral de Política Lingüística na
práctica
Con traballos coma este A Mesa
pola Normalización Lingüística está a realizar un traballo que lle corresponde
ao goberno galego e á Secretaria Xeral de Política Lingüística. Neste caso e
noutros moitos son as entidades de defensa da lingua, e A Mesa en particular
quen exerce na práctica as función que lle corresponden legalmente a Xunta,
tamén na promoción do galego, e animou aos Concellos a que contribúan máis a
facer desde o ámbito o que a Xunta se nega a facer. Non se pode consentir que
continúe a deixazón de funcións no que ten a ver coa lingua galega. “Se a Xunta
non o fai alguén o ten que facer”. Departamento de comunicación